Het goede doel!

Waar doen we het ook al weer voor?
Hierbij een interview met Marianne Darwinkel, de initiatiefneemster van het Keniaanse project dat wij steunen vanuit de Hanzehogeschool.

interview met initiatiefneemster van het Keniaanse project

Care4Kenya 



Met de fundraising "Care4Kenya  - building healthcare education" helpen we met het bouwen van een sustainable campus voor beroepsgerichte gezondheidsopleidingen in Mtwapa, Kenia. Mwapa ligt 15 kilometer ten noorden van Mombasa. Het uiteindelijke doel van dit project is een beroepsgericht trainingsinstituut voor gezondheidsstudies op te zetten in de buurt van de tweede stad van Kenia, Mombassa, genaamd het North Coast Medical Training College. Het land is inmiddels aangekocht, de accreditatie is rond en een tijdelijk onderkomen om alvast te beginnen met de eerste groep studenten is geregeld. Maar de droom blijft om een campus te bouwen waarop een trainingsinstituut is gevestigd met daarbij een kliniek waar de studenten onder goede begeleiding stage kunnen lopen.

In september 2012 zijn de eerst 50 studenten ‘Clinical Officer’ (vergelijkbaar met een basisarts in Nederland) van start gegaan. Nu is het tijd om te beginnen met de tweede fase van het project: het verder uitbouwen van de campus met een school, huisvesting voor studenten en een kliniek waar de studenten hun stages kunnen lopen. Het geraamte van de school staat er en afhankelijk van sponsorgelden kan het gebouw verder afgebouwd worden om daarna door te gaan met het bouwen van de kliniek en de huisvesting voor studenten en gastdocenten.

Het hele project is onder te verdelen in een aantal subprojecten.

In het lustrumjaar gaat de Hanzehogeschool Groningen met alle studenten en medewerkers de campus in Kenia helpen verder opbouwen.

Meer informatie over de voorgeschiedenis van dit project is te lezen op de website van de Hanze University Foundation.

Regen!

Tsja, soms spreek je af met collega's om te gaan wandelen en dan regent het net op dat tijdstip. Pijpenstelen! Herinneren jullie dat buitje nog op 16 mei? Tussen 7 en 8 uur 's avonds.

Maar we hebben het maar weer positief bekeken en ons materiaal/kleding getest. Laten we positief beginnen: m'n voeten waren droog!
M'n zo zorgvuldig in de wax gezette broek hield het kort. Gelukkig was er een regenbroek te leen. Was ook echt nodig.
Dan het echte dieptepunt: in de jaszakken van mijn o zo dure hardshell jas, zat water. Het was er niet klam of vochtig, nee, er zat gewoon een kopje water in.....uiteraard terug naar de winkel in het weekeinde en daar hadden ze natuurlijk nooit van gehoord. Het enige dat ze konden bedenken is dat ik de ritsen niet helemaal dicht had gedaan. 'De rits moet in de garage'. Dat hoop ik ook maar. Ik moet dus nog eens in de stromende regen gaan wandelen. Zucht.

De meest gehoorde reactie op dit verhaal van ervaringsdeskundigen is: ach, ook met de beste kleding is alles na 7 uur lopen in de regen echt wel nat hoor!

Mijn belangrijkste les: ik heb een regenbroek nodig, lichtgewicht, ademend en waterdicht. Kosten huizenhoog. Hoe los ik dit nu weer op?

Abseilen op 16 mei

Ja ja, ook dat heb ik gedaan! Voor het goede doel uiteraard, voor een goede conditie hoef je dit niet te doen. Klimmen noch abseilen gaan wij in Afrika doen.

Ik vond het superleuk en helemaal niet eng. Van te voren dacht ik wel dat ik het eng zou vinden om over het randje te stappen, maar blijkbaar voelde ik me veilig genoeg door zo'n kabeltje. Over het randje kwam je op een plankje terecht, waar je uitgelegd werd wat je moest doen. Eerst natuurlijk in dat tuigje gaan zitten, net zo diep dat je met je benen horizontaal tegen het gebouw staat. En dan over het plankje heen stappen en je laten zakken. Jan Willem coachte daar geweldig in. Na zo'n 10 meter kwam je los van het gebouw (er zit een knik in) en liet je je 'gewoon' zakken.

Geweldig! Ik zou zo weer willen. Een superactie voor Kenia!
Ma, nog even twee foto's speciaal voor jou:

Nog even voor de niet Hanze-mensen: je kon van de hoogste toren van de Hanzehogeschool afzakken aan een touwtje. Dat is 47 meter (zeiden ze, het leek mij meer), 9 verdiepingen.

Langzaam

Tijdens de wandeling met de groep in Appelscha kwam ik er achter dat ik als één van de langzaamsten liep. Op zich vind ik het niet erg om tussen deze groep zeer sportieve mensen de langzaamste te zijn, maar ik ben er toch maar op gaan trainen. Tijdens mijn vakantie in Spanje en Zuid-Frankrijk, ben ik mezelf gaan trainen in 6 km per uur te lopen in plaats van 5 km per uur. Dit ging supergoed! Ik kon dit met gemak 5 km, 6 km en 8 km volhouden. Hier ga ik de komende maanden mee door.

 

Het ging me niet alleen om snelheid, ook klimmen was een trainingsdoel van mijn vakantie. Dit rode spoor is van mij, toen ik twee keer achter elkaar deze berg op rende. Slechts 130 meter, maar probeer die hoogte maar eens rennend te overbruggen. Ik ben in 34 minuten twee keer naar boven gerend en tussendoor dus één keer naar beneden gestuiterd. Een afstand van 3 kilometer (gelukkig bevat de vier mijl geen heuvels van 130 meter tussendoor).

Voorbereidingen gaan altijd door!

Ook als je in Spanje bent, is er werk aan de winkel. Zo heb ik een wax-blok meegenomen en mijn nieuwe broek van G-1000 stof. Deze broek heb ik met wax ingesmeerd en vervolgens in de stof gesmolten met de hete lucht van de föhn (speciaal hiervoor uit het stof gehaald en meegenomen). Een arbeidsintensief klusje, paste goed op de dag van de Arbeid. Gelukkig hoeft het niet al te vaak:-)

Mooi, hè?! Nou ja, als het maar waterafstotend is. Ik heb 'm onder de kraan gehouden en geen drup die op de broek bleef liggen. Totaal waterafstotend. Doet me wel realiseren dat ik niet alleen bang ben voor de kou, maar ook voor uren regen. Dat er niets droogs aan mijn lijf meer over is (en dat met temperaturen onder het vriespunt). Maar bovenal heb ik er zin in!